Duy beni, yalnızlığın yoldaş olduğu ülkedeyim.
Aşım acı, katığım kan benim.
Gözünden doğan pınarın her katresindeyim.
Sazındayım, sözündeyim, söylenmemiş sırrındayım.
Sevmek yürek işidir sevgili
Öyle yarı yoldan dönmek yok
Varım dediğin kadar varsın
Aşkı yük olarak görmek yok
Kadını erkeği olmaz sevdanın
Bir çocuk gördüm dün.
Ben miydim o gözlerden
Hüzünle bakan?
Ellerinden tanıdım onu,
Hep saçlarımı okşayan.
Bir ilkbahar ılıklığıydı gözlerin
Gençliğimin en güzel mevsimiydin
Siyah beyaz yılların ışığında
Yürüdüğümüz yollar şahit
Cancana dans ederdik
Çok yorgunum baba
Omzuna dayayıp başımı
Saçlarımı öpen nefesini özledim
Kahverengi bakan gözlerinden
Yüreğime dolan sevgini özledim
Yaşamın unutulduğu yerden vurur hayat
Onca kalabalıklar içinde
Var oluş sancısı çekerken derviş
Gün alın yazısınca doğar üstüne
Şimdi, kim sıvazlasın sırtını
DİLEĞİM
Her acının bir hikayesi vardır..!
Sadece yaşayanın bildiği
Özlemek, derin bir yaradır..!
Ellerin geliyor aklıma
İnce, narin
Sonra avuçlarına bakan
Çingenenin gözlerindeki
Karanlık sır
Unutma beni, sen de ben gibi özle e mi
Gözlerimin elasından bir selam
Gülüşümden bir nota
Dudaklarımdan bir buse olsun hep yanında
Siyah-beyaz fotoğrafların arasında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!