Paramparça bir hikaye bıraktık ardımızda
Neydi bizi böyle savuran
Hangi sözün ahıydı
Gelip yüreğimizin ortasına oturan
Çok incittik biz, şarkıları, notaları
Aşka gönül veren bir yüreğin,
sessiz çığlığı var dizelerinde
Kalemin kanından ibaret
Sevdanın tutsaklığına teslim olmuşsun
Kimseye etmemişsin şikayet
Düş kurmayın çocuklar
Büyükler bombalıyor
Oyuncaklarınızı saklayın
Bir süngünün ucuna takılıyor
Ne yangın yeridir bu
Yıldızlar yere inmiş bu gece
Şubat gülümsemiş
Unutup ayazını
Kaldırımlara gül dökülmüş
Kokun kalmış sokak aralarında
Gölgelerin karanlığına
Yum gözlerini sevgili,
Oradayım bak, hasret denen köşede
Bin hayaldim, sırdım, aşkın mitolojisinde.
Gözbebeklerinde unutulmuş bir yalanın,
sönmüş yansımasıydım
Hayat bizi önüne katıp akarken
Neleri feda ettik,
Hangi hiçlerin peşinden koştuk
Boş fünyslarımızı
Çok zaman önce miydi
Bana mı öyle geliyor
Kuşlar uçuyor mu
Ya duygularım, onlar da değişti mi
Gözlerimde hala dans ediyor mu renkler
Uçamayan güvercinlerdendim ben,
Taklalara ramak kala kırılmıştı kanadım,
Ninnisiz uykularla, renksiz rüyalara dalardım.
Gün akşamdan doğardı,
Ay ışığından kısa hayallerime.
Bu akşam doldurun acılarımı bir kadehe,
Söz yavaş yavaş içeceğim.
Bu akşam yalnızlığımı da alıp,
Gözyaşlarımla demleneceğim.
Biliyorum kimse olmayacak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!