Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Söküp de yolabilsem güllerini sökerdim
Yakıp da salabilsem, küllerini dökerdim
Çekip de alabilsem, kollarını bükerdim
Bu zalim ele geçmez, can yakar da can almaz

Candan ruhtan ileri, dimağımda serimde

Aşığın anlamı seven bir yürek
Sazı gor, tuzu bor bir hale düşer
Kalbe od düşünce akla ne gerek
Özü zor, gözü kör bir hale düşer

Aşılmaz sanılan dağı aştırır

Gecenin bağrında aklıma vurdu
Hasret yetti artık ah memleketim!
Kalbim bir hoş oldu nefesim durdu
Sabrım bitti artık ah memleketim!

Sevda mı tutku mu bilemedim ki

Bir gün sultan Süleyman merak sarmıştı ava
O gün de avlanmaya müsait imiş hava

Lakin av dönüşünde yağmura tutulmuşlar
Yağmurun şiddetinden sırılsıklam olmuşlar

Gafletten silkin
Adam sansınlar
Sus yoksa bilgin
Adam sansınlar!

Düşün derince

Aç gözunu Hakkın Kulu
Görürsen Hakkı bulursun
Salik eyle doğru yolu
Girersen Hakkı bulursun

Son ver cehlin ısrarına

Ey hüccacı müslimin Hak emrini duydunuz
Memleketi terkedip ardınıza koydunuz
Rahman olan Allah’ın davetine uydunuz
Herkes için orada bol bol dua eyleyin
Mukaddes topraklara bizden selâm söyleyin

Gönlüme saplanan, bunca acılar
Hasret ağacının, dikenleridir
Başımın ağrısı, bütün sancılar
Hasret ağacının, dikenleridir

Her türlü musibet, başıma gelen

Şair şiirini yazar
Bölüm bölüm azar azar
Bu gün yazar yarın bozar
Günü gününe uymuyor

Her gün bir şiire gebe

Çektiğim acılar yetmezmiş gibi
Bir de gurbet kahrı, soldurur beni
Bu ne uzun gurbet bitmezmiş gibi
Tahammül edilmez, öldürür beni

Zaman nehir gibi geçip gidiyor