Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Nere gitsem bunca acı kederle
Dünyadan çıkacak imkanım mı var?
Baş etmem mümkün mü ben bu kaderle
Başımı sokacak mekanım mı var?

Yorgunum bitkinim bakacak fer yok

Elif görse mertek sanır zavallı
Başkasına cahil diyor ukala
Karga görse ördek sanır zavallı
Hem de ona ehil diyor ukala

Bilmediği işe burnunu sokar

Ben Türk’üm tepeden tırnağa kadar
Sayenizde mutlu değilim beyim!
Vatan aşkı benim göğsümde yatar
Sayenizde mutlu değilim beyim!

Kalmadı itimat kalmadı iman

Ruhum direniyor bunca eleme
Gözlerimden yaşlar akmasın diye
Acılı dertleri alıp kaleme
Feryadım ayyuka çıkmasın diye

Anlatmadım daha yüzde birini

Paralansın para diyen, paralansın, paralansın.
Eğitime kara diyen karalansın, karalansın
Zengin oldu çala çala, sokaklarda kala kala
Çok güzel konuşuyormuş, bir kez daha kiralansın.

Bu kendini beğenmişin örnek olur mu sözleri?

Gurbete saldı bizi ne gelir elimizden
Yöreme doyum olmaz kışları bir başkadır
Komları, yaylaları hiç düşmez dilimizden
Yükseklerde uçuşan kuşları bir başkadır………Ozan Mikdati

Gönlümde çap canlıdır yöremin eski hali

Sensiz ne haldeyim biliyor musun
Baktım gözlerimi yoluna senin
Çoktandır beklerim geliyor musun?
Döktüm sözlerimi yoluna senin

Yeter beklettiğin hadi bir gel de

Ölüm pusu kurmuş nerde bilinmez
Bari uyanık ol gafil avlanma!
Ebedi bir daha geri gelinmez
Bari uyanık ol gafil avlanma!

Arzular tükenmez, gönül yaşlanmaz

Alçaklardan dost edinme seni yanına çeker
Beş kuruşa satar seni ardına bile bakmaz!
Adam olmaz hiç didinme yarar görmezse eker
Çıkar yoksa atar seni, odundan adam çıkmaz!

Ne içerlen ne de gocun masayı devirerek

Bilgiçlik taslayıp, kafamı bozma
Ben nasıl her şeyi bilen olurum
Olmamışsa söyle, yuvarlak yazma
Bana bir harf öğret kölen olurum

Temelsiz, mesnetsiz bilgiyi sevmem