Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Ağlayarak ah ederim
Bu aşk beni kül eyledi
Gâh dururum, gâh giderim
Bu aşk beni kül eyledi

Bazı dondum bazı yandım

Her tarafı duman sarmış ne bu hal
Ne güneşler battı haberimiz yok
Dayanmaya sabır için yok mahal
Sigortamız attı haberimiz yok

Adalettir madem mülkün esası

Gördün mü cananım dikensiz gülü?
Maharet elini çizdirmemektir
Örnek almak gerek garip bülbülü
Ona baktığını sezdirmemektir

Nameler şakıyor, dinlemek düşer

Yağmurun sesinden uyandığımda
Kendimi yaylada hissettim bir an
Kalkıp pencereye dayandığımda
Hayallere bile pes etim bir an

Esnedim gerindim tam uyandıydım

Dünya yalan,
Yaşar çalan
Darda kalan
Masumlardır

Susar alim

Milliyetçi, Ülkücü, Türk İslam şuurunda
Tezi sözüne uygun bir lider bekliyoruz
Ahlakçı hem toplumcu, ilmin parlak nurunda
Sözü sözüne uygun bir lider bekliyoruz

Özgürlükçü olacak baskıcı olmayacak

Nice zulümlerle iptila olduk
Aman Allah diyen kullar çoğaldı
Maddi ve manevi istilâ olduk
Milleti sömüren yollar çoğaldı

Davranışlar kaba akım değişti

İstirahatteydik, tüfek çatmıştık
Kimimiz gölgede gidip yatmıştık
Sevindik, zıpladık takla atmıştık
Sanki bir savaştan muzaffer gibi

Kimi susamıştı suya giderdi

Ağlayan gönlüme sus diyemem ki
O ne beni dinler ne susmak bilir!
Öyle bir yol tutmuş his diyemem ki
O ne beni dinler ne susmak bilir!

Efkara daldırıp yoruyor beni

Ömür vaha can emanet, mal Allahın kul Allah’ın
İlahi aşk gönülleri yakar gider rahmet olur
Mecnun Leyla’sını arar çöl Allah’ın yol Allah’ın
Göz pınarı seller gibi akar gider rahmet olur

Kimi mümin kimi kafir, kimi nankör kimi şakir