Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Beldelerin birinde bir oduncu yaşarmış
Evin ihtiyacını sağlamaya koşarmış

Kestiği odunları satıp geçiniyordu
Ne gurur duyuyordu ne de acınıyordu

Dünyada yaşayan her fani gibi
Hakkın rahmetine koştu Reyhanî
Halkın dili olmuş irfanı gibi

Vicdan aynasında kendime baktım
Bu ben miyim diye sordum o kadar!
İlk sefer tarafsız bir gözlük taktım
Gerçek içyüzümü gördüm o kadar!

Kendimi kandırdım özelsin diye

Yazayım bir kaç kelam bu gün keyfim yerinde
Kalemi ele aldım sabahın seherinde
Şöyle karşıma geçin bir hizaya girin de
Derdiniz nedir diye ifadeniz alınsın

Atışma karşılıklı ozanlar bakışmalı

Vahşetin her türü mübah sayılır
Saldıran terörist saldırtan batı!
Okullar vurulur cana kıyılır
Çıldıran terörist saldırtan batı!

Bomba yağdırıyor lahza geçmeden

Ben hala yanarım gittiğin güne.
Sinem hicran dolu gülemiyorum
Bu gün hatırladım ağladım yine
Bir türlü sadede gelemiyorum

Hasreti derdime eklemekteyim

Demokrasi büyük söz
Avucu yakan bir köz
Zalimin elinde koz
Anlatması güç olur

Gelişmemiş, mizan yok

Bir araya gelerek
Kavgaya son vererek
Bu gün barışmak gerek
Tüm dünya hayran olsun
Günümüz bayram olsun
Ayrılıklar yerine

Göğsünü dikenlere battırma ey bülbülüm
Güller koksa da açmam kururum senin için
Kırmızı güle inat beyazlardan bir gülüm
Eller baksa da seçmem çürürüm senin için

Fedakar kuşum benim yanında kalacağım

Misyoner var. senden benden
Müslümanlar çıkar dinden
Herkes mes’üldür kendinden
Sordukça hep böyle derler
Bunlar yerli misyonerler!