Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Nere gitsem ardım sıra gelirsin
Bezdim yeter, bırak benim yakamı
Bu gidişle canımı da alırsın
Sezdim yeter, bırak benim yakamı

Dost sanmıştım bana düşman yetersin

Sılada bayram var gurbette bayram
Gönlümde ki bayram nerede kaldı?
Bu gün bayram dostlar, elbette bayram
Ah bizim bayramlar geride kaldı!

Bir tutam çiçeği alıp gideriz

Meclisin önüne kapağı atıp
Orada fuzuli duran beyler var
Gelenin gidenin yoluna yatıp
Her makama rahat varan beyler var

Kimdir bu belli mi orda işi ne

Serden geçtim korkmuyorum bir zerre
Bana korkak diyenlere şaşarım
Ölüp ölüp dirilsem de bin kere
Her seferde şehadede koşarım

Bir dünya ki her yaşayan ölmez mi?

Kalem elde dile gelir kıvranır
Sahibine göre yazar, suç onda
Yazan hürdür dileğince davranır
Yazasıya ferman onda, güç onda

İlgi ile okunanlar bir yana

Bu gün hava eyidur
Ota mi gideceksun
Uşakları da kaldur
Söyle ne edeceksun..........Temel

Şimdi uşaklar gelur

Bittum koşamayurum
Öldüm yaşamayurum
Seni aşamayurum
Nedur bunun çaresi........Temel

Eti yenmez her kuşun

Mektubi aldum
Çok memnun oldum
Aleykum selam deduk
Ne oldi kız Fadime
Gene ne ettuk?
O ne bicim mektup yazayusun?

Yönelmeden kabeye
Tövbeye gel tövbeye
Nur dolsun harabeye
Tövbeye gel tövbeye

Sever tövbe edeni

Kaptırmaz yakasını
Yılmaz Karadeniz’li
Bindiği takasını
Delmez Karadeniz’li

Sevmez yurdu satanı