Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Sürekli her gece girer rüyama
Özlemle taşarım Karadeniz’im
Bedenim gurbette sürünür ama
Hep sende yaşarım Karadeniz’im……..İbrahim Yavuz

Okşijen deposu dağların senin

Nefsine sahipsiz, olmuş insanlar
Haramın peşinde koşar dururlar
Ekmeği bu yolda bulmuş insanlar
Şeytana uyarlar coşar dururlar…………İbrahim Coşar

İnsanlar değil ki aynı kararda

Özledim diyorsun haberim yok ki
Arkadaş ben gaybı bilen değilim
Sana diyeceğim o kadar çok ki
Dertliyim bu ara gülen değilim......Mikdat Bal

Bilmem ki yarensiz nasıl olursun

Aç kaldılar vah zavallı sülükler
Yalanları görüp tanı, olmaz mı?
Birleşelim diyor özden bölükler
Olanları görüp tanı, olmaz mı? .....Mikdatî

Her aç kalan fırınları yıkıyor

Uykunu bölüp de gece yarısı
Kalkıp da etrafa baktığın var mı?
Bir ilaç alıp da başın ağrısı
Geçmeyip de öyle çektiğin var mı¬? .....M.Bal

İlaçla geçmez ki gurbet ağrısı

..........................................Eğridere köyü-Çaykara

Birlik vardı dirlik vardı
Köyümüzde köyümüzde
Mertlik vardı erlik vardı

Yanlış yordular krizi
Ne fiş kaldı ne prizi
Yok bu işin sürprizi
Boğulacak 'baraj'da

Halk ekmek savaşında

Nere gitsem ardım sıra gelirsin
Bezdim yeter, bırak benim yakamı
Bu gidişle canımı da alırsın
Sezdim yeter, bırak benim yakamı

Dost sanmıştım bana düşman yetersin

Sılada bayram var gurbette bayram
Gönlümde ki bayram nerede kaldı?
Bu gün bayram dostlar, elbette bayram
Ah bizim bayramlar geride kaldı!

Bir tutam çiçeği alıp gideriz

Serden geçtim korkmuyorum bir zerre
Bana korkak diyenlere şaşarım
Ölüp ölüp dirilsem de bin kere
Her seferde şehadede koşarım

Bir dünya ki her yaşayan ölmez mi?