Metin Keleş Şiirleri - Şair Metin Keleş

Sağcısı sağında
Solcusu solunda kalsın
Aşk hak edende
İnsanlık insanım diyende
Dünya kimseye kalmayacak nasılsa.

Taştan ise kalbin zalimse huyun
Ne fark eder arşa değse de boyun
Allah der gökte kuş çayırda koyun
Aşkın sedasını duydun mu ey dost

Rengarenk yaratmış yaradan gülü

Sen öyle özge sen öyle can
Sana nasıl kıyar insan
Ki insan bazen bir hayvan
Hayvanlardan özür diler
Bu sözleri yazan....

Ne yazsam hep eksik kalır
Yağmurlarda saçların
Pınarlarda gözlerin kalır
Ne yazsam ardı sıra
Yazamadıklarım kalır
Gökkuşağında adın

Sevgi tezgahından yıllarım geçti
Yumak yumak sevda ördüm ben dostum
İnsan pazarından yollarım geçti
Çeşit çeşit insan gördüm ben dostum

Takvimlere sordum yıllar sayılı

Bu tufan benim Gülbahar
Bu deniz benim, bu yağmur benim
Bu yıkılmış, bu yakılmış kentler benim
Ya sen kiminsin Gülbahar
O gözler kimin
Ya o saçlar

Çiçeğe benziyor sevdiğim rengin
Gönül sarayımda servetimsin sen
Cihanda bulunmaz birtanem dengin
Aşkın dağlarında heybetimsin sen

Şeker mi helva mı dudak büzüşün

Kalbime saplandı sevda kurşunu
Sol yanıma seni sarmak çok güzel
Uçurdum içimde masal kuşunu
Bir hayalde seni bulmak çok güzel

Boynuma asılı aşkın zinciri

Biz kırk iki numara ayakkabılarımızla
Kırkbeşlik yollar yürüdük
Pencereleri ahşap evlerde
Sarı sarı ampuller yanardı
Ben yanardım o yanardı
Aşk baştan sona yalandı

Aşkla geçen bir günüm
Bütün bir ömre değer
Yaşanılan her hatıra
Hepsi yalanmış meğer

Hasret aşkın cilvesi