Metin Keleş Şiirleri - Şair Metin Keleş

Mecnun’un aklını başından alan
Aşkadır sitemim Leyla neylesin
Ferhat’a güç verip dağı yardıran
Sevdadır sevdiğim Mevla neylesin

Bülbülleri kıta kıta gezdiren

Sevdiğim rastladım derde kedere
Sattım gitti aşkı çıktım sefere
Kırıldı kadehim çattım kadere
Sonunda meyhane sarhoşu oldum

Sevdiğim dört mevsim seni arardım

Taze güller, kır çiçekleri
Papatyalarım var
Sevenler sevilenler için
Çiçeklerim var
Sabırla örülmüşse
Yıkılmaz hiçbir duvar

Yüreğim devrim yaptı bu gece
Bütün hücrelerim göz altında
Devrildi gönül tahtım
Asıldı içimdeki asi sevda
Yorgun iklimler alır beni
Ve yalancı baharlar kapımda

Sana can evimde bir yer ayırdım
İki cennet iki bahçe içinde
Sana kavuşmayı ömür sayardım
İki dünya iki asır içinde

Boş verdim dünyanın şatafatını

Kurtlara kaptırdım nazlı kuzumu
Kışın ortasında bahar içinde
Kaçırdılar benim tadım tuzumu
Kışın ortasında bahar içinde

İsyan etmiyorum asla yazıma

İlkbahar sonbahar bütün mevsimler
Hep sana yürüdüm hep seni sevdim
Kitaplar defterler bütün resimler
Hep seni okudum hep seni sevdim

Yağmurlar eskittim şemsiyelerde

Benim memleketimde akan sular berrak
İçime çektiğim nefes orjinaldır
Kimse memleketine toz kondurmaz
Aslında orjinal olan vatandır

Bir halk türküsüdür ülkemin şarkısı

Bir sonbahar akşamı
Son kez geldin kapıma
Kırmızı güller içinde
Veda ettin sen bana

Kuşlar bile göç etti

Her şiir kendi rüyasında
Her şair kendi rotasında
Beni unutma manolya
Ben seninle şiir ortasında
Ben aşk ile uçurum arasında
Bilmiyorum neredeyim