Mesut Sav Şiirleri - Şair Mesut Sav

Rojem;
Ben perdeyi aralarım sen zamanı.
Sonsuz ışığınla sabahıma yine gel.
Sonsuz kere sonsuz gün ışığınla gel...

Öyle bakmayacaksın mesela.
Göklerden nazar vardır.
Gözü değesi insanlardan.
Yüreklere intizar vardır.

Öyle gülmeyeceksin mesela.

Her gece,
yıldızları saymaca oynayalım sevgilim!
Delikanlı sözü,
bitince benden gidersin.

Aldırma Şubat'ın kısa oluşuna.
Eksik günlerinde de severim seni...

Sustuklarımı yazdım şiir dediler.
Sustum...

Bazen ben geri kaldım.
Bazen sen ileri gittin.
Orta yolumuz yokmuş.
Tavşan ile kaplumbağa,
Sanki yarışa tutuşmuş.

"Kalbimin boşluğunu doldurun."
Cümlesinde ki boşluğu dolduran,
Tek kelimemsin sen gönül.

Tüm sokak tabelaları tek yön mü bu şehirde.
Dönüp dolaşıp sana çıkıyorum.

Gönlümün bütün kırlangıçları tele dizili,
Gözkyüzüm olan yüzüne bakmak için...

Ben tesadüflere çok inanırım Loya.
Ve ne tesadüftür ki bütün şiirlerde sana rastlarım...