Kayığımı boyarım da.
Geçmez günler,sayarım.
Yar senin hasretinle de.
Çıra gibi yanarım.
Belindeki kuşağı da.
Ne kadar çocuksu kalmışım,
Kimsenin burnu uzamıyormuş oysa.
Minnet etmeden yine doğru yolda.
Yürüyorum yürüyorum,
Kendimle kol kola...
Bazen öyle çok seversin.
İçin içine sığmaz o anda.
Çaresiz ellerin açılır semaya.
Hangi dua durdurur onu.
Ve hangi dua getirmez sonu.
Ondan haber gelmeyince.
Bugün de pencerede yolunu bekledim.
Hay aksi!Aklım yine gitmiş olmalı.
Kalbimden çıkmadığını bir an da unuttum.
Sömürenlerin en büyük korkusu aydınlanmış insanlardır.
Unutma:"Ekmek kadar kitap da kutsaldır."
Elinden düşürürsen üç kere öpüp başına koymalısın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!