Mesut Sav Şiirleri - Şair Mesut Sav

Bir simit kaç oyun eder çocuğum?
Bir ayakkabı kaç boyadan utanır?
Kaç mendil kurutur gözünde yaşı?
Kaç su temizler vicdanlarda ki pası?
Kaç ile kaçı toplayıp yüklediler omuzlarına?
Kaçta kaçını çaldılar gülüşlerinin?

Çocukken de kaybolurdum ben.
Büyümek de yetmiyormuş meğer.
Hay aksi!yine çocukluk ettim.
Gözlerinde kayboldum...

Rojem;
Sana ne kadar kolay bir tanem diyebiliyormuşum.
Artık diyemiyorum.
Milyar tane sen varsın içimde...

Çok güzel geldin...
Çok güzel baktın...
Çok güzel yaktın...
Çok güzel yıktın...
Çok güzel gittin...
Çokların gitti,

Cümle gibidir aşk.
Büyük başlar nokta ile biter.

Satılmış insanların ederi vardır, değeri değil.

Kapalı bir pencereden hanımelini görüp,
gelme ihtimali olmayan kokusunu,
hissetmek gibi seni sevmek.
Öyle uzaklardan öyle derin...

Sen denizde ki ışıltılı yakamozlara aşıktın.
Ben ise denizi dansa kaldıran Güneş'e...
O yüzden sığ ve derin aşkların ayrımındayız...

Rojem;
Şu hayatın en muhteşem detayısın sevgilim...

Gün gelir babam ölebilir,annem de.
Ben de ölebilirim bir akşam üstü.
Korkuyorum Tanrım!
Büyük babam ölüyor.