Dağların doruğu kadar mutluluğunuz,
Kırların çiçekleri gibi umutlarınız olsun.
İnsanın kalbine en çok bahar yakışır.
Ben hiç genç olmadım.
Ya çocuktu ruhum yada kocamış bir ihtiyar.
Belki de bu yüzden yaşıyordum,
Mutlu,mesut,bahtiyar...
Rojem;
Balat sokaklarından içime yağmur akar,
Naftalin kokulu akşamlarda.
Ben yine yalnızlığımla yürürüm.
Adım adım yürürüm içimdeki sana doğru...
Sevdamızı eller aldı.
Kokunu esen yeller.
Bana ben kaldı.
Yıkıldı hayaller.
Eline el değimiş senin.
İki kişilik yapılmışbanklarda bile hep yalnız oturdum ben.
Kalabalık kaldırımlara bir adım uzaklıkta...
Baykuş konmuş dalımıza.
Kıran girmiş bağımıza.
Öksüz kalmış sevmelerim.
Taş koymuşlar yolumuza.oyyyy
Murat almaz gönül bağım.
Herkes çok güzel gitti benden...
Bazısı kızdı gitti...
Bazısı güldü gitti...
Bazısı sövdü gitti...
Bazısı öldü gitti...
Bazısı hiç sevmedi gitti...
Belki bir kır evine yerleşiriz.
Senli uyanır gün pencereme,
Senli batar penceremde.
Ellerin leylak kokar,
Saçların papatya oluverir.
Gözlerin bir yağmur damlası,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!