Mesut Sav Şiirleri - Şair Mesut Sav

Senden geriye sen kaldı.
Topladı bavulunu kuşlar.
Kanatlarında bir asi yalnızlık.
Aşk düştü,tufan kaldı.

Varsın yıkılsın şehirler.

Rojem;
Soğuk kış günlerindeyiz.
Şöyle tipiye yakalansam da kalbinden çıkmasam...

Kışımı bahara döndürdün inan.
Bu büyük sevda da arama yalan.
Göz göze gelince durur mu zaman?
Böyle bir sevdayı ben sende gördüm.

Saçının teline güllerim değsin.

Kendinizi daha fazla sevin aşkın büyüğü sizde.

Ellerimi tuttu,
Gözlerime baktı Loya.
-Aşkın GÜCÜNE inanır mısın sevgilim?
-Elbette inanırım Loya;
En büyük yenilgilerimi onda tattım.

Rojem;
Gökten yağmur damlaları düşer.
İnciler dizilir kirpiklerine.
Ve ben sırılsıklam olurum,
Aşkının kubbesinde...

En uzak ile en yakın mesafenin toplamıdır aşk.

Size gökyüzünü hediye edeceğim Bayım,
Bolca yıldızlı aferinler...
Bir de öldürdüğünüz aşkın suretini almalısınız,
Aslı bende kalsın...

Rojem;
Akşamın ışıkları düşmüş yüzüne,
Hani gökte olsan Ay derdim...

Aycan bahtım karalı.
Seni sevdim Zara'lı.
Keşke sevmez olaydım.
Şimdi gönlüm yaralı.

Aycan sana dargınım.