Kırlangıç olsam konsam dalına,
Nefesinin rüzgarında uçsam asumana.
Kolların,kanatlarım olsa,
Tez ulaştırsa bahara.
Yüreğim kırlangıç olsa,
Kendi eksenimizde dönüyorduk aslında,
Olmazları/değmezleri aşk sanarak.
Dönüyorduk aşkla...
Maziye gömdüm yalan aşkını.
Dindirdim gözümden akan yaşımı.
Anılarda bıraktım o bakışını.
Gidiyorum sevgilim ayrıldık işte.
Büyülü masalmış aşk yokmuş işte.
Ben şiir yazmıyorum.
Şair olduğum da koca bir yalan.
Sadece ayna tutuyorum yüreklerinize.
Siz kendinizi görüyorsunuz.
O alkışlar size.
Başındaki yazmayı,
Dola sevdiğim dola.
Yüreğimde yer açtım.
Azıcık kaysan sola.
Çaykara'nın üstünde,
Bir acı kahvenin kırk yıl hatırı varmış.
Kırk yıllık acılarımın hatırına.
Bir kahve lütfen...
Doğadan uzaklaştıkça,
İnsanlığından uzaklaşıyordu insan.
Kaskatı kesilmiş betonarme kalbinde,
Sevgi var sanarak.
Uzaklaşıyordu kendinden,
Aldanarak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!