Sen yokken,
Dünyanın sefili
Ahret yoksuluyum,
Sen yokken…
Sen geldiğinde,
Kalmadı ruhumda artık, bir tek olsun eserin,
Gittin ya sen yüreğimi çiğneyip,
Sızlamadı mı hiçbir zamanlar benim olan yüreğin.
Ne yaparsan yap,
Yağmurlu gecelerde benimle gözlerin,
Unutulmaz, tüm bedenime hükmeden sözlerin.
Gözlerinin gardiyanlığında bir ömür dileniyorum,
Yüreğim yüreğinin haymatlosu,
Tüm samimiyetimle haykırıyorum yakamoz akşamlarına
Ve içinde yalnızca sen olsun diye dua ettiğim yarınlara.
Bir küçük çocuk zihnimin hükümdarlığında,
Ruhum seninle huzur buluyor,
Dünyaya armağan edilmiş bir meleksin,
Adı güzel olanlar seni kıskanıyor,
En kıymetli varlığımsın.
Bahar çiçekleri senden feyz alıyor,
Çayımdan bir yudum alıyorum,
Anılardan bir yudum,
Bir yudum da gözlerinden,
Sigaramın dumanında kayboluyorum bu sabah.
Bilirsin ya sende;
Yaşamak,
Belki zor,
Ama imkânsız değil,
Sensiz yaşamak.
Güneş olmadan,
Tutkularımın esaretinde günler yaşadım,
Zihnimin özgürlüğünde siyah geceler
Ve ruhum mutluluk kapısını aşkınla araladı,
Gözlerinle gülümsedi bahtım gelecek günlere.
Sevdan her geçen gün yüceldi yüreğimde,
Kelebeğin kanatlarında gezinir sevdan,
Dokunsam dağılıverir,
Dokunmaktan korkarım.
Yanar parmaklarım sensizliğin ateşinde,
Dokunmasam yanarım,
Yaşamak, Sevgili dostum;
Mücadele etmek,
Terlemek,
Çalışmak
Ve yorulmaktır.
Bahar çiçeği,
Kozasından yeni çıkmış kelebek
Ve kurak toprağa düşmüş ilk yağmur damlasısın.
Özlenensin, sevilensin.
Ne mutluluk!
Benimlesin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!