Meral Meri Şiirleri - Şair Meral Meri

Özlemek bir yemin gibi sessizce
ve mavice içlenerek anmaksa seni,
anıyorum
mavice,
masumluğuna sığınırak sığdırıyorum seni...

Tam hevesleniyorum bir sürü bir sürü, o,oluyorum derken
İçimden seni özledim demeler, delirtiyordu beni
Sonra ayrımsıyorum ki özlemek nedir yahu?
Kalan bir şey özlenir miydi hiç? ..

15.12.13.

Daha iyisi nedir diye sordukların da? Onlara dedim ki bundan daha iyisi yoktur. Onlar dediler ki olması gerekenden daha fazla iyisi olmalısın. Ben de onlara dedim ki, Olmamdan olgunluklar kazanmak istiyorsanız eğer o halde ben olmayı deneyin! Çünkü ben oldum, Olgun bir meyva gibi sizler de yemek için sırada bekleyen leş kargalarısınız, Sınırlarınız yok uçlardasınız, Benimse, Benimsenmiş çizgilerim var kuşkusuz onlarla hüküm giymiş Ve bu hükümler benim dünyamdan çıkıp Siz seyircilerle buluşuyor öyleyse izlemeyi deneyin. Çünkü ben vaktiyle izledim sizleri keza hala da izlemekteyim sizsizliklerinizi..! Meral&Meri

Benim doğru cümlelerimi öldüren gerçeklerim var!

Rakibin olmadan asla
Yarışı kazanamazsın
Artık geriye bakmadan
Nasıl oldu demeden
Tanımalısın kendini
En küçük kuşku

Bizler kayboluyor olmanın dahi farkında değildik
Kaç kez karanlığı aydınlık yaptık? diye,düşündüğümde
Sokak lambalarının bizden daha verimli çalıştığını gördükçe
içimin içiyle hiç buluşamayan kısmı,nasıl da acımıştı!

"Sadece sen! " diyebilmiştim.

"Bizi bilenler geride kalınca bilmeyenlerle bildiklerimizi yaşayamamak nasıl bir sahipsizliktir,ah, bilemezler...bilemezler bunu! "

Sahi, sizde biz gibi,azalmış mıydınız,acı çekerek birleşip biz gibi?

Kafamızın içinde
Her gün bir çok
Masallar doğurtup
Sonrada onu
Sokağa bırakıyoruz,
Dilensin diye.

Biraz duygusalız,biraz hiç kimsesiz
Yaşlanmışız biraz-tam ortasındayız baharın
Yeşermeye uçurtmalar uçuruyoruz
Çiçeklenmişiz büsbütün
Biraz Hikmetiz burada- biraz Süreya
Daha maviyiz böylece- işte giderayak