bu gece sensiz karanlıklarımı soyunacağım
maviliklerde yunacağım
maviliklerle
taşra sevdalarına özgü
türküler derlenecek saçlarımda
gelincik tarlalarında
Hadi
Bana bir şiir yazdır ey hüznüm
Kaldır üstümden bu manasız sabahların yükünü
Silkele gözlerimden bulutları
Al kalbimi göğsümden üşütme avuçlarımı
Bu uzun bu soğuk bu yalnız ocak gecelerinin
En büyük talihsizliğidir sensizlik
Sanırsın ki gözlerinde yanan ocağım
Kucağında çoğalan kalabalığım
Ömrüme ömür katan sendin.
Öyle arada geliyorsun aklıma; gök gürler gibi
Hiç beklenmedik zamanların var, kalakalıyorum
Nefesim kesiliyor oksijenim bitiyor daralıyorum
Kapı açılır aniden gelen sanılırsın
Telefon çalar sen umulursun
Öyle deli, deli savrulursun saçlarımda
Hiç düşündünüz mü
Nerde daha güzel yeşil
Erikte mi
Gözde mi
Hangisine daha çok yakışıyor mavi
Az önce düşen son damlasıydı umudun
Her şey gibi umutta bitti
Yarın yok sabah yok
sen yoksun artık
İçimde acıması bitecek sensizliğin
Kaç bilinmeyenli bir denklemin
İks eşittir sıfır değeriyim ben
Bu yüzden bütün çarpanlarımın değeri sıfır
Bu yüzden başlangıcı olmayan bir hikayenin
Çıkmaz sokağında kaybolmuşluğum
Cehennem sorgularından geliyorum
Ateşle yudum tenimi
Dilimin üstünde kızgın lavlar
Gözlerimde sönmemiş iki kor parçası
Kalbimi iğneyle dikti söküklerim
Öyle zordu ki nefes almak
Gördün mü bak
Hiç yalnız bırakmaya gelmiyor beni
Üç günlük yokluğun da
Yeni yıkıldı üstüme
Hayat
Bıçak sırtı zamanlar bunlar
Üstelik pis bir aşinalık yüzümde
İçimde devamsız rayların yolculuğu
Daha yarısı içilmemiş sigara küllükte
Bardakta dudak paysız çayım
Bi yandan yokluğunu dolduruyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!