Sessizliği duyuyor musun
Harf harf çıldırıyor renksiz bir vedanın ahengi
Ki biliyorum kal demek için çok erken
Ve gitmek için geç kalanım ben
Sevmiyorum oysa
Yanılıyorsun işte
Bu katran karası yalnızlığın hiç alakası yok
Sensizlikle
Ki gittin sandığın o devasa uzaklık
Benim aslında
ne sinsiymiş meğer
kokusu rengi yokmuş
boyu endamı adı sanı yokmuş
ne zaman geldi ne vakit girdi aramıza
ne menem şeymiş ki alıvermiş aklımızı
kısmet bugüneymiş tanıştık işte
Denemedim mi sanıyorsun
Darası alınmış hiçbir kaba sığmadı
Benden eksiltip çoğalttığım sensizlik
Ne vakit yolunu şaşırsa ellerim
Yasakladığım ceplerime tutunsa üşümüşlük
Daha dün düşmedim mi ben sana
Yüzüme girdap süren dipsiz çukur
Bir çocuğun masumane yardımlarıyla
Kurtulmuşken canhıraş keşkemekeşinden
Başka kapın mı kalmadı çalacak
Adımı mı ezberliyorsun sürgit
kendimin gurbeti olmuş
sürükleniyorum yüreğimin en giz yerlerine
dudaklarımda kaç nefeslik sigara
dumanları kara şarkılar gibi içli
ve isyan denizlerinin bini beş para
yalnızlığım bile unutmuş yıllanmış dostluğunu
düştüm kara şarkıların peşine
öfke sokaklarını tarıyorum sancılı mermilerle
isyan bebelerini öldürüyorum
ellerim kıpkızıl kan
nefesim kan kokuyor
tütünümü tek nefeste yarılıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!