Ümit duvarımı yıktın gül ile
İdam fermanımı verdin dil ile
Bitirdin ömrümü savurdun yele
Gözlerimde resmin dürüldü bu gün
Güllerim dikenle sarıldı bu gün
Haydi Git!
Haydi git!
Gözlerin bırakma bende
Saatler nefrete doğru çekilir
Dağılmış hayaller suskun nedende
Palandöken, gözleridir bu şehrin
Bu şehrin donanmış çeyiz sandığı
Ümit kervanından kokular gelir
Erlik meydanına açılan kapı
Beklenen düğünün ayak sesidir
Bir düş yumağıdır
Mihnet etme düşmanının eline
Derdini Mevla'na açsan olmaz mı?
Aza kanaati koy ameline
Duanı gönlünden saçsan olmaz mı?
Ar etmeden ol nefsine dur eyle
Örümcek örüyor ağın
Bağrı açıktır toprağın
Daldan düşmeyen yaprağın
Arzusu sevdaya doğru
Bahçıvan yüklensin emek
Göklerimde uçan kuşlar
Salmayın ayrılık ipini yüreğime
Almayın içimdekini
Solmasın kalbimden yare dokunuşlar
İçimden delice rüzgârlar eser
Savurur gönlümü yâr diye diye
Hasret yükler bulut,yağmurlar küser
Kavrulan toprağım yârdan hediye.
Melteminle dol yüreğime nolur!
Nahif sesin huzur veriyor bana
Tebessümle dağarcığını doldur
Bakışınla düşmeyesin yabana.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!