Emekliyim sevdamdan
Dile saldım ayrılığı
Vazgeçmedim davamdan
Bestelerim yalnızlığı
Sevdam sersefil oldu
Yolunda dondurdun beni
Açmadan soldurdun beni
Acı hülyam, yaban gülüm
Gözünle öldürdün beni
Karlı dağlar yolun olsun
Sızıntı var yüreğimin damından
İçimde kaynayan şiirim sebep
Beslediğim aşk yeşersin dalımdan
Ruhumun bahtına dökülsün edep.
------------
Ey vefa, nerdesin? İnsanlığım tarumar
Yarınlarım karanlık, aydınlık satar mısın?
Derman sende duruyor aşıma katar mısın?
Koynumda zulmün adı; mazlumsa medet umar
Ey vefa, nerdesin? Güneş batmadan evvel
Ahdini bozma arkadaş
Sadık ol sevdadan yana
Gir deryaya yavaş yavaş
Yıldızlarla ol yan yana
Bıçak sırtıdır bu dünya
Ufkumu kuşatmış ölüm korkusu
Gönül bozkırıma kurulmuş pusu
Kavalın sesinde yayla kokusu
Küme küme bulutlara dolan yar
Sabrımı kuşandım yaram çok derin
Benim dünyam bomba yükler, gecelere, gündüzlere
Ay vurulur, toprak titrer, duman kurulur göklere
Yılmaz savaşçıdır kalbim, koşar siperden sipere
Kalem tutmaz parmaklarım, ben savaşın çocuğuyum
Her mermi dokunuşunda, kıtalara savrulurum
Göz damarlarımdan çekildi suyum
Açılan kanallar çölüm bitirmez
Her makas vurunca değişti huyum
Dikilen yamalar geri getirmez
Sabır, sebat dedi mukaddes yolum
Dikenle sarılmış gönlümde hüzün
Sevdamı don vurmuş, tepemde güzün
Suskunluğum; adağımdır sevgili
Sabrımla dirilsin içimde sözün
Bir damla gözyaşın göndersen bana
O akşam, ufuklardan seni sorarken
Yokluğun bir kör çiviyle gözüme çakıldı sanki
Bekledim sen gelmedin
Ben, seni içimde yanardağa dönmüş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!