Mehmet Şahan Şiirleri - Şair Mehmet Şahan

KUL HAKKI ALMA 1

İbret olsun sana yerde karınca,
Dağı sırtlan ama kul hakkı alma!
Zerre miskal olsun kisbi kârınca,
Bağı sırtlan ama kul hakkı alma!

Taşı sevgi, harcı sevgi; muhabbetle duvar örüp,
Kul kalbini köşk eylese, muradına ermez misin?
Kim ağaydı, kimi beydi; hepsi aynı, eşit görüp,
Kul kalbini köşk eylese, buna olur vermez misin?

Kollarını doladığın dikenler hep dala dönse,

KULLAR ANLASIN

Kurulsun otağlar soya benzesin,
Ozanın nazından eller anlasın!
Vurulsun davullar toya benzesin,
Ozanın sazından teller anlasın!

Türlü çiçek açar gönül dağımda,
Onu tutan ele al olmak ister…
Her yaprağım naçar sevda bağımda,
Gülistanda güle dal olmak ister…

İçinde akarken sevda nehiri,

“KULUM” DEDİ

Rabbim sordu cümlemize; “Elestü bi-Rabbiküm?”
Ruhum döndü Yaratana; Ya Rab “Kalû Belâ!” dedi.

Bir kalp koydu; hayat buldu, göğsümdeki kafesim;

On sekiz bin âleme “ol” deyip de olunca,
Zerresinden, kürreye içi, dışı dolunca!
Kafese ruh ekleyip, tenler hayat bulunca,
Âlem yoktan var olur, diyemezsin natamam!
Kûn fe yekûn lafzında her şey olur bitamam!

İbrahim cananı feda eylerken,
Kurban, Yaratan’a teslim olmaktır…
Niyeti amelle eda eylerken,
Hulûsu kalp ile mümin olmaktır…
Kurban, Yaratan’a teslim olmaktır…

Hep aynı terane hep aynı şarkı,
Hayvan sever imiş! Kurban bahane…
İnsanın hayvandan kalır mı farkı?
Hayvan sever imiş! Kurban bahane…

İsmail’ce kurban desen anlamaz,

Ne sadece et yemek, ne de Hacca gitmektir,
Bilemeyen çözemez Kurban’daki hikmeti!
İbrahim’ce sadakat, İsmail’ce tütmektir,
Tütemeyen çözemez Kurban’daki hikmeti!

Muhtaç sanma insanı birkaç kemiğe ete,

Anlamından bihaber, ne düşünür, ne ayar;
Adı “Bayram” olsa da Kurban’ı tatil sayar!

Vahşet sayar kimisi, bilmez Hakk’ın emrini,
Kurban eder hevaya, Hak’tan gelen ömrünü!