Mehmet Şahan Şiirleri - Şair Mehmet Şahan

HASIT İNSANLAR

Bezinin üstünde taam aş görse,
Çatır çatır çatlar hasıt insanlar!
Gözünün üstünde kalem kaş görse,
Çatır çatır çatlar hasıt insanlar!

HASRET
.
Karı, kocaya hasret;
Cami, hocaya hasret!
Yüzler olmuş kap kara,
Kara, bacaya hasret!

HATEM’ÜL ENBİYÂ
.
Hazreti Âdem ilk, sense ahirsin;
Hatem’ül Enbiyâ Ya Resûlullah!
Hem Hakk’ın serveri hem de zahirsin;
Hatem’ül Enbiyâ Ya Resûlullah!

HATİCE BACIM
.
Kırıp, incittiysem söyle bileyim;
Sözün riyasından özür dilerim…
Dili kirlettiysem hemen sileyim,
Dilin imlasından özür dilerim…

Paralel yapıyla, yelle gelmişti,
Zat-ı Muhteremim hatırlamıyor…
Kınalı kuzuma kelle demişti,
Zat-ı Muhteremim hatırlamıyor…

Rejime küsmüşüm barışmam dedi,

HATUNOĞLU

Babasının as’ıdır O,
Sercan yeğen Hatunoğlu!
Anasının hasıdır O,
Sercan yeğen Hatunoğlu!

HATUN’UM
.
Kırk bir yıllık mazim, kutlu hazinem;
Hakk’ın emaneti, Hatun’um benim…
Bin ömürlük yazım, mutlu Nazirem;
Hakk’ın emaneti, Hatun’um benim…

HAVADA KALIR
.
Kul ile selamın sırdaş olmadan,
Kalemin yazdığı havada kalır…
Kalp ile kelamın yoldaş olmadan,
Kalemin yazdığı havada kalır…

HAYA

Pare pare okunacak,
İnsandaki cüzdür haya!
Zülfüyâre dokunacak,
İhsandaki yüzdür haya!

Mizanı olur mu cahil işinin,
Adalet beklemek hayal değil mi?
Kendine saygısı yoksa kişinin,
Asalet beklemek hayal değil mi?

Kırk akıl, kırk fikir durmaz yerinde,