Mehmet Şahan Şiirleri - Şair Mehmet Şahan

Dikeni batsa da, yansa da canım,
Dost elinden gelen gülden usanmam…
Yaratmışsa Mevla’m, madem insanım,
İnsan için dönen dilden usanmam…

İnsana bakarken, yürekten bakın,

Hatasız kul olmaz derler, çünkü bizler beşeriz,
Ne kusursuz insan ara, ne de insanda kusur…
Doğruyu bulamaz körler, neyi görsek şaşarız,
Ne kusursuz insan ara, ne de insanda kusur…
Gönülden bağlan ki Yar’a, olsun dünyanda huzur…

Her şeyi o bilir, her şeyi yapar,
Kurulur koltuğa, yan gelir yatar.
Fırsatını bulsa vatanı satar,
Sızlar mı vicdanı soysuz olanın?
Yüreği yanar mı kansız olanın?

Tıka basa doldursan da keseni,
Cebi yok kefenin belinde gardaş,
Hepsi benim desen alsan hisseni,
Kalmasın gözlerin malında gardaş...

Dünya malı ateş, sarmasın seni,

Körpecik beyinleri dumanımla tavlarım,
Dinlemem hiç amanı hazırlarım ölümü!
Erkeklik şartı diye yalanımla avlarım,
Gençler bana kandıkça harmanlarım külümü,
Dinlemem hiç amanı hazırlarım ölümü!

Karun olsan bile cebin dolmuyor,
Neyin peşindesin? İnsan, de hele!
Dünyayı yesen de gözün doymuyor,
Neyin peşindesin? İnsan, de hele!

İnsan oldun ama değer bilmedin,

Ey nefs! Mağrurlanma hiç, Yaradan var bilesen
Bu dünyada şah olsan, eh demezsin bile sen…
Unutma o aç gözler, elbet bir gün görecek
Yanlışları görmedim diyemezsin bilesen…

Ey nefs! Yanlıştasın, dikkat et; bana göre sen

Hayır da sendendir şerler de sende,
Sonumuzu hayra döndür Allah’ım…
Nefs uğruna ateş yanarsa bende,
Bedeni sarmadan söndür Allah’ım…

Her yerde sen varsın; hücrede, tende

Metin’im diyor ki, yok mu kaygısı?
Çökmüş üstümüze gaflet uykusu,
Türklük töremizdi, İslam Ülküsü,
Haini, gafili görmesi gerek,
Bu Milletin kendine dönmesi gerek! ..

Daha bebek yaşında anaya öğüt verdi
Ben sütünü ememem, Tanrıya inan dedi.
Oğuz öyle Oğuz ki bir kerecik süt emdi,
Arif olan anladı, ne anlattım şimdi ben?
Bu tarife uyan var mı? Türk’ten başka, Türk’ten! ..