Mehmet Koç Şiirleri - Şair Mehmet Koç

Bir pırıltı olup açıldın
yalnızlığımın koyu karanlığına
gözlerim kamaştı
senin kör'ün oldum
yüreğim kötürümün oldu
her tapınmam sana döndü

Hoşgeldin hayatıma bebeğim.
Bahar olup dallarda açma zamanım,
gül olup, tiril tiril kokma zamanımdır.
varlığını varlığım bilip
seninle coşma zamanımdır.

Bahar yağmurlarına yazdım seni
bir sağanaksın şimdi
yalnızlığın hükmündeki ömrümde
ben hayatın kıyısında
sen hayatımın içinde
ışıltısını yitirmiş gözlerim

gecelerde doldurdum seni
ruhuma
aykırı bir yolun
yolcusuydum
sen çıktığında karşıma
ay'ı söküp avuçlarına verdim

bilmezsin geceleri sana döktüğüm yaşları
sonbaharım, sonum oldu sayende
hüzünler diyarında deriyorum
hayatımın hasatını.
anlamadın
sen.

Git!
Yıkabildiğin ne varsa
Yık, yerle bir et,
öyle git!

Ne yıkılmalar gördü

Hain bir pusuda
kaybettim
aşkımı!
Sormadılar adımı,
yüreğimin
kaydını.

Bak gecemi sana verdim
sana tapınmaya geldim
ibadetim, aşk serenatım
öpüşlerim gezecek teninde
dokunuşların can olacak bedenimde
sabahı yakalamak için

Yağmur yürekli
hoyrat sen.
Gecenin karanlığının
günü sarması
gibi sardın
tüm benliğimi!

Sen ki, minik serçe,
Bulutlar senindir.
İmrenirim.
Bulutları isterim,
vermezsin.
Huysuz yalnızlığın