Mehmet Koç Şiirleri - Şair Mehmet Koç

Uyanacaksınız bir gün
kızarmış gözleriniz cehalet
hıyanet eserinize bakacak
ölüme terkedilen bebekler
sizden hesap soracak

Sağım solum sahtekarlık
sağım solum küfürbaz
Yanlış zaman, yanlış mekan
düsturu bozulmuş her şeyin
bir tutam insan, eksik olan

Bildiğimiz bir şeydir zaman
avuç dolusu tıkarız ceplerimize
ağlaşmalar kuşlara kalır
gülmeler güneşe
intihardır bize kalan

Yalnızlığın yürüdüğü
Sokakta yürüyorum.
Tutmuyor dizlerim, tökezliyorum.
Tutunduğum hiç bir yer
Taşımıyor varlığımı.
Islak taşların, kekremsi kokusu

bilmezsin gidişinin hışmını
vurur yüzüne yüzüne
kızıl buhran gecenin soğuğu
sarılırsın kendine
bilmez kimseler
Herkes evlerinde

sorgusuz sualsiz geçiyor ya zaman
takvim yaprakları hiç aldırmıyor ya sana
belirsiz bir sona, karşı konulmaz şekilde,
biteviye çekiliyorsun ya;
Ve yalnızlığın bir kat daha artıyor

Sensiz bir pazar daha tükeniyor
bir takvim yaprağı daha düşüyor
tadı olmayan günaydınlar
ölüm gibi yeni haftalar başlıyor

ne pazarları seviyorum ne özlemeleri