Mehmet Halil Şiirleri - Şair Mehmet Halil

İki kafadar bostandan karpuz almaya gider gibi kız istemeye gittik. Arkadaşım
Bana babalık yaptı ‘’Allahın emri peygamberin kavli ile kızınız F’yi arkadaşım
T’ye istemeye geldik’’. Misafir olarak bizi kabul eden Hasan bey, insan, gökten
öküz düşse nasıl hayretle bakarsa, o inanılmaz gözlerle suratımıza bakmaya
başladı. Gözleri bir bana bir arkadaşıma bakıyordu. Şaşkınlıktan ne diyeceğini
bilemeyince elleri göğsünde kenetli sessiz oturan karısına baktı. Her zaman bu

Sonucu belli seçime sandıklar kurulmuş
Egemenler için seçim, sahteliğe bir buluş
Vatandaşa, vatandaşlık zorla oturtulmuş,
Vatandaş, kılavuz olsun diye de okutmuş
Biraz okuyan da sıyrılıyor sorumluluktan,
Soruyor kendine, çıkarım ne okumaktan!

yaş ilerledikçe huy değişir mi?
muhafazakarlıkla övünürse birisi
çocukluğunda öğrendikleridir
ileri yaşlarda söyleyecekleri...

Bir gün bizim sokaktan geçersin!

Dünyanın değil, Tanrı’nın bile hayran kaldığı adam
Her ağzından çıkan ayet, her yazdığı kur’an
Robosky’de kaçakçılara suçüstü yakalayan adam
At sırtında düşmeden başkanlığa doğru uzanan…

Yetkileri sınırsız, sorumsuzlukları sınırsız…

Dinle siyasetin evliliğini kutsadılar
Dans ederek yapılıyor dine yatırımlar
Ayaklar öyle marifetli, öyle hareketli ki
Abdest alıp beş vakit öpülecek kadar.

Gölge düştü aydınlanmanın da üstüne

Şimdiki çocuklar ‘’Hayret! ’’ edemiyor
Ses gelince kutunun içinden
Veya görüntüler onları şaşırtmıyor
Onlarla büyüyorlar
Bu nedenle meraklanmıyorlar

Kendi kafanla düşünmeyeceksin
Kendi kafanı eskitmeyeceksin
Kullanmaz onu akıllı insan
Saflığa yatıp
Yararlanır başka kafalardan
Gönüllü hizmetçiler varsa etrafınızda

Bende ‘’ben’’ o kadar kireçleşmiş ve kalınlaşmış ki
Kendime baksam utanacaktım
‘’Allah utandırmasın! ’’ diye
İçimden dışarıya çıkmadım
Bedenim güzeldir hayalimde
Elveda dedim gerçeğe…

Artık baştakiler söyleyemese bile
İtibar eden var mı eski ezberlere?
‘’Kimseye bir çakıl taşı vermeyiz! ’’
Söz namus dediler ve
Çözüm buldular iflas eden sözlere
‘’Bir çakıl taşı bile verilmeyecek Kürtlere! ’’

İnsan ne için yaşar? Hayattaki amacımız nedir? İnsanın bütün hayatı bir amaca hizmet etmelidir.
Her davranış bir amaca yönelik olmalıdır. Bir adım bile olsa, ileri adım atmak. Hayatı bir nebze daha güzelleştirmek… Yarını, bu günden daha iyi yapmak… Geleceğimize, çocuklarımıza daha güzel, daha yaşanılır bir ortam bırakmak…
Çocuklarımızı sevmenin gerçek göstergesi, amaca yönelik bu çabada yatmaktadır…

Şairler de bu amaca yönelik davranmalıdır. Yarını daha güzel yapmanın esası, eskiyi, çürüyeni yıkıp, yerine yeniyi inşa etmekle mümkündür…