Mehmet Gözükara Şiirleri - Şair Mehmet G ...

Ayrılığı halka yaptım vuslata
Gönlümü ateşe verip giderim
Taçsız tahtsız garip bir saltanata
Talibim dünyayı serip giderim

Çile çiselerken, gül olur gamın

YOKSULLUK

Dünya nimetinin tadın aldırmaz
Hükmeder içtiğin çaya yoksulluk
Latife yaptırmaz şaka kaldırmaz
Kovuklu oyuklu kaya yoksulluk

Senlik benlik yakışır mı Âdem-e
Yaratanın hatırına severim
Söz verdim bir kere büyük dedeme
Yaratanın hatırına severim

Gönül ocağında hece pişiyor

Tarife ne hacet yaşanmışlığı
Elini ateşe sürdün diyelim
Tecrübeyle sabit aldanmışlığı
Üç öğün beş vakit gördün diyelim

Ahtı feymanını tutan gelmeli

Karanlık konuşur karanlık susar
Titrer ürperirsin karanlıklarda
Güller sancılanır bülbül kan kusar
Çileyi örersin karanlıklarda

Yarasa oynaşır gece koynunda

Haysiyet burcunun şeref konuğu
Arı, duru, berrak görüştür onur
Rasul ikliminin hadis soluğu
Alarak hedefe varıştır onur

Ruh şehrinin imar şahlanan atı

Dostumu yüzüne övmem alenen
Olur ya! Nefsine benlik bulaşır.
Gururunu okşar lehine denen
Haz alır sohbetten meclis dolaşır.

Gönül aldım gönül sattım pazar da

Zaman geçti gün ikindi vakit dar
Her yapılan cana sinmez giderim
Gönlümün elinden kaldım çar-naçar
Yangınım yürekte sönmez giderim

Halay çeker hatıralar art arda

Sonbahar ayında mevsim tüllenir
Kar yağıp yollara dolmadan gitsem
Yana yana yangın yeri küllenir
Yazdığı mektubu salmadan gitsem

Sarraf olan altın gümüş satarmış

Gün gelince alınacak
Sıhhat sana emanettir
Nam nişan burda kalacak
Şöhret sana emanettir

Muhabbettir tüm mayası