Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Bebeğim yat kucağımda
Sarıl bana kucak, kucak
Ellerini boynuma at
Gel seninle göğe uçak

Ey gül kokan can bebeğim

Sürgüler çekildi tüm kapılara
Nasıl mektüp göndereyım o yâra
Kaldım şu karanlığı bol zindanda
Acep bahar geldi mi? O dağlara

Günlerdir hep yâr yolu bekliyorum

Şu umursamaz kötü dünyada, kötülüğe inat  yürüyorum umuda
Hatıralarımı yükledim yüreğime
Maviye boyadığım düşlerimle
Yalnızlığın vahametiyle
Arkama bakmadan
Yürüyorum kördüğüm olan

Yel esti gül koptu, gül kan kızıldır
Şu karanlık bozkırda yaşam durmuş
Dal kırık, gül süzülmüş, toprak dertli
Can, gül dalın kucağında kurumuş

Feryat eden bülbüle hüzün kalmış

Zozaanên me perçiqndin, li gul, sosin ên tê de qetandin
Li vê jiyana kurt de, bênamusî heta çokê ye
Hatin
Kar û berxên me bi tevayî qir kirin
Kozê wan ruxandin
Komê wan helweşandin

Derê min de gul tune ye
Qîr û qetran min re maye
Li ser min de dert dibare
Rewşa min de, hal nemaye

Gulî yê gul qetandine

Her sabah her akşam gün bana haram
Yel estikçe kanıyor derin yaram
Şu yürek hep deli, deli sızlıyor
Yaram yüreğimdedir, nasıl saram?

Şu yolları, dağları aşamadım

Seni yaşayabilmek seni, hüzünde değil, gülümsemelerde
Ağıtlardan, yürek acılarından yükselen çığlıklarda
Uçurumlardan düşen bulutlarda
Yitik sevdaların
Ah û zarında değil
Ezgilerde

Hiç yüzüm gülmedi benim
Ben halımi seyre daldım
Çok acım var hiç bitmiyor
Bu âleme şaştım kaldım

Ben yerle gök arasında

Her anında, haksızlık edenlere hiç müsamaha göstermeyen
Gülüşü açmaya hazır, her bir devrim çiçeği
Ey
Şallı
Fistanlı
Elleri kınalı