Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Onur, şeref, izzet olmadan olmaz,
Hiç akıl parayla-pulla alınmaz,
İnsanoğlu cahil kalma, kâmil ol…
Umut biterse hedefe varılmaz.

Herkes çırılçıplak gelir dünyaya!

Delala min zehf dûr e
Evîna min pir kûr e
Guh nadim sozên xelkê
Dûr be jî bo min nûr e

Yara min gula min e

Yüreğime dert üstüne dert katım
Hep boynu bükük ardım sıra baktım
Bağrım acıdı gözlerim ağlıyor
Hep çağlayarak acılara aktım

İçime hep çile, keder bıraktım

Durma yiğit hevalım durma devrim aşkına
Tüm gücünle diren
Fırsat verme düşmana
Varsın nişancılar hedef alsın
Binlerce mermi sıksın, yaksın
Ölüm bize vız gelir

Dur lokmamı üleşeyim, soğanımı bölüşeyim
Bağrımda ki acım uç verdi sancısını dişleyim
Huyumdur, gönül diliyle bir muhabbet istiyorum
Dostlarla görüşüp, kucaklaşıp yollara düşeyim

Haram lokma yemedim dostlar beni böyle bilsinler

Hep yandım, yıkıldım doğduğumdan beri,
Can evim ateş, köz, alev, feryat yeri,
Nice acılara gark oldum, tükendim,
Benden kalacak birkaç kemik az deri.

Sılam çok uzak bu gurbet yedi beni;

Yolumdan çekil seni istemedim
Hakkım var hakkımı almaya geldim
Sen alın terimi, lokmamı çaldın
Senden din-iman almaya gelmedim

Kendimi kötülüğe bulaştırmam

Başını alıp giden taşlı bir patika, bir yorgun yolak
Güneş berraklığını, aydınlığı çoktan unutan
Kırılan, dökülen bağrı derin yaralı olan
Bir dağ eteğinde soluklanırlarken
Savaşlardan ötürü
Baharları hiç yaşamayan

Ey ipe-sapa gelmeyen, yaşamı kırıp geçen deyyuslar
Dikiş tutmayıp sarılmayan
Nice kızıl yaralar
Açtınız bizde
Bize
Yaşamı haram

Ey sevdasına, sevgisine kurşun işlenmeyen
Ruhunda, içinde tüm güzellikler
Koynunda bahar-yaz saklı
Gözlerinde umut taşıyan
Kırlarda, yaylalarda
Rengârenk