Ve kurşunlan bedenim!
Oluk oluk akan kanım
Ben işçiyim,köylüyüm
Kırda,şehir,köydeyim.
Dostlar ey siz canlarım!
Şoreşa sor pir şirîne
Jîyana bo dil,gulane
Hemû gel jî mera tê
Ev ref ê şêr egîdane
Heval hatin li boy me
Werda min xweha min
Û keça mala bavê min
Zare zar ket li dilê min
Rondik tênê çavê min
Kew û kevaka dilê min
Yangın yeri olan yaşadığımız şu topraklarda
Bir bahar bir yazımız
Birde acı ile dolu geçen günlerimiz var
Baharımızı acıttılar, içimizi kanattılar
Yazımız hazana
Ülkemiz uçsuz bucaksız mezara döndü
Peyderpey artan sancılar,
Bedene giren acılar!
Şinda’m henüz gençtir;
Hayat dolu taze bir gelin,
İnim inim inelemesin…
Feriyad-ı figan bağırmasın,
Şu yâd elleri bana dar gideyim dağlara,
Ben bahara gönül verdim, gitsem mi bağlara…
Ağ çilem ağ, vaylar bana gurbet yedi beni
Yeşil dağlar, ırak yollar yine kaldım ben bana.
Ben deli divane oldum! Yolları gözlerim,
Pêşende ya kedkaran şoreşa gelan de ye
Rizgarî ya bindestan cîhana azadî ye
Haydê werin beşdarbin şaî, şengî, dilşaî
Şerê me jî doza me hemberê neyara ye
Em rabûn em serpêne xwestênê me aramî
Gökte süzülüp kanat çırpan telli turnalar
Eğer bir gün bizim oralara varırsanız
Hiç hayalimden gitmeyen yeşil Kağızman’ın
Dağına, taşına, ovasına selâm deyin
Oy allıda, tellide yeşilbaşlı turnalar
Derbaz bû bihar,zivistane
Deşt û çîy berf û dumane
Deng jî dengê tank,tapan
Daê serîhildana Kurdane
An jiyane an jî me mirine
-
Ümmü Eymen
Tüm Yorumlarhakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.