Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Qeda bela me qelibî
Dengê tank û topane
Nizanim ev çi rewşe
Derdê giran me de dibare

Demeke pir zore

Çorak topraklara döndüm
Çöller gibi
Hep ıssız, verimsiz
Ey benim suna boylum
Mezopotamya kızı
Sen yağmur ol

Her günbatımıda kopardı fırtına
Gümbür gümbür vururdu dağlara!
Karlı yamaçları çığ tutar olurdu
Koşar gelir yine düşerdi Şabana

Her günün batımında bir fırtına

Kâh zevkten,
Kâh kederden,
Bazende hava olsun diye,
Bilerek yada bilmeyerek,
Sigara telleyip püfleyen…
Zevkle içen,

Yıkılasın kanlı Ankara yıkılasın,
Sen o gün aldın bizi bizden!
Yaktın yüreğimizi, söktün ciğerimizi…
Karartın dünyamızı;
Halklara acı veren katil Ankara,
Sanma böyle sürer gider şu devranın,

Kırkaltı kromozomlu,
Cenin yok ki ana rahminde,
Ete kemiğe bürünmesin;
Özünde yaşam taşıyarak
Doğacak her bebek gibi,
Vakti dolunca dünyaya gelmesin.

Mor dağların başı duman duman olurmuş
Erken basan kara kışın derdi çekilmezmiş
Sessiz gelen zulümler gibi yürekler yakar
Nice canlar yakıp nice acı izler bırakırmış

Yoksuluk zalimmiş insanı güldürmezmiş

Meh jî meha Adar ê ye,
Dem jî serê baharê ye!
Rabûn hemû jin û keçên me,
Gul vedan berva bahara ye.

Meh Adar e bi jinan re hinare,

Ji xeman û keseran e
Tim nalîna dilê min e
Derd û kulên min zêde bûn
Ax kalîna berxê min e

Ji wan hemû sîtemkaran

Oy dağlar büyük dağlar
Görsünler bütün canlar
Bu isyan yaşam kavgası
Gülmesin şu düşmanlar

Oy dağlar yaman dağlar