Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Düşün yakamdan
Delicesine boğan
Geçmiş ve hayallerim
Gereksiz kurulan düşlerim

Geçmişin yalanlarından

Doğruya doğru
Yanlışa yanlış
Dediğin için
Yargılandın mı hiç
Hesaba çekildin mi?
Adam öldürmüşçesine

Aşkım,
Ateş olup
Yakar beni

Doğa sevgisinin
Nadide yeşilliklerinde

Tekerlemeleri tekerledim
Düşüncelerde tekledim
Koydum güzel sözleri
Köle ettim düşünceleri

Yönlendirdi tekerlemeler

Dinle birlikte özümle yürürken
Dünyanın umurunda değilken
Derin düşüncelerdeydim ben

Düşündüğüm bütün fikirler
Devri âlem bende gezerler

Kendimi bir tartışmanın içinde buldum
Bir sürü söz vardı, arasında kayboldum

İnsanlar konuşuyorlardı
Birbirlerine bağırıyorlardı
Olur du? Olmaz dı?

Dalıp gittiğim ufkumda
Görürüm kendimi kendimde
Geçmişim hazır yüzleşmeye
Geleceğimse seçilmeye

Düşünmeyi bırakmak istedim

Ağır başla yürüyorum
Ağır ve emin adımlarla
İğde dallarının arasından
Öğütlenen gerçekleri düşünerek
Öğretilen tüm yalanları silerek

Dağlara vurdum
Patikalarıyla sohbete koyuldum
Ciğerlerimi oksijenle doldurdum

Çimler, çimenler
Ağaçlar, çiçekler

Eğer benim gözlerimin
Görüş kapasitesi farklı olsaydı
Daha farklı bir dünyayı görürdüm

Eğer benim kulaklarım
Farklı ses tonlarını duysaydı