Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Bir ömür yaşadım
Doğumumdan bu güne
Hayallerimi yıldız yaptım
Astım gökyüzüne

Gülümsedim geleceklere

Din düşmanı din öğretiyor
Ahlaksızlar ahlak öğütlüyor
Namussuzluk namus olmuş
İnsanlık, gerçeğe kör olmuş

Bir zamanlar var olan

Zaman dem vurdu
Düzen gem vurdu
Gerçekler durdu! ..

Saldı başını umarsızlığa,
Çıkarlar koyuldu yola! ..

Güzelliğinle destan yazsan
Seni her göreni efsunlasan
Düşünmeseler senden başka
Ulaşsalar çarpılmış aşka
Her biri önünde kul köle olsa
Seni görenler bir bir vurulsa

Çok sıkıntılıyım
Ve sıkıntılı yazıyorum
İçim burkuluyor
Olanlar, olacaklar
Beni fazlasıyla üzüyor..

Düşünebilir misiniz?
Herhangi bir insan
Karşınıza çıkmış ve
Ben diye başlıyor söze
Veya ben ki, diye de
Kuvvetlendiriyor sözünü

Bilgiyi cebime aldım
Hayatın içine daldım

Cebimdeki kutsaldı
Beni ben yapanlardı

Hangi rüzgâr çarpar yüzüme
Estirir duygularını kalbime
Bilemem
Bilmeden yürürüm, düşünemem

Doğanın sessizliğinde

Severim insanı
İnsan sevgisinde
Birleşir insanlar
İnsanlık seslenişinde

Derken,

Seçeneksizliklerde
Seçenekler başında
Buldum kendi kendimi

Seçememe seçeneksizliğinde
Doğdum, yaşıyorum, öleceğim