Mütevazi evlerde insanlar yaşardı,
Yağınca yağmur seller oluşur,taşardı.
Güneşle içli dışlıydı bu evler,
Keserdi önlerini çamurdan devler
Yoksuldular; fakat hep umutluydular,
Mükemmel bir güzelliğin sahibisin
Bilmem ki,ey güzel,kimin nasibisin?
Mutlu ediyorsun çevrende herkesi,
Büyücü mü, mutluluk iksiri misin?
Ey gamzesine sürgün olduğum kadın,
İnsanı sokağa davet ediyor bu havalar,
Geldi mevsimlerin en güzeli ilkbahar.
İnsanlar hemen sokağa çıkmaya hazır,
Keyif veriyor çay içmek denize nazır.
İnsan sesine karışıyor kuşların sesi,
Yine ben,
Her sabah yalnızlığı selamlayan,
Yalnızlığın girdabında kaybolan,
Kalabalıklar içinde yalnız,
sadece yine ben.
Dolaşıyorum kalabalık sokaklarda yalnız,
Olmazsa barış,
Dolaşabilir misin ülkeyi karış karış
Korkusuzca?
Olmazsa barış,
Olabilir mi medeniyet yolunda yarış
Kaygısızca?
Yağmur yağıyor gökten,
Hayır; yağmur değil yağan,
Bereket yağıyor gökten bereket!
yeryüzünde inanılmaz bir hareket...
Gökten bereket yağıyor,rahmet...
Birgün çalınır ansızın kapın,gözünde hüzün,
Gelir akkuş kanadıyla bir büyük melek.
Uçarsın melek kanadında,kapalı gözün,
Ulaşırsın menzile karanlık vadilerden geçerek.
Tutulunca yüreğin,bir yıldız kayar,
Dinle diyorsun dinlemiyor,
Oku diyorsun okumuyor,
Yaz diyorsun yazmıyor,
Elinde bir akıllı telefon
Başka dünyalarda geziyor…
Bundan sonra sınıfta öğrenci bulmak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!