Mehmet Çiçek Şiirleri - Şair Mehmet Çiçek

Kaybolup giden o yılların hartana.
Gözlerim bakar ufuktaki sonsuzluğa.
Hiçbir çare yetmez gönül feryadına.
Yaralı yüreğim kapılır bu hicrana.

Bir figan-ı yar kalır bu mazide.

Güneş rengini almış yüreğin saflığından,
Denizlerde, masumiyeti yatan aşklar,
Dalgaların ezgilerinde yankılanan bahar,
Dalında açan çiçekler kadar, taze bir can…

Gölgeleri esir alan ışıktan bir duvar,

Kurumuş yapraklar ile savrulmuş viranemde.
Güneş damlar yavaşça gözlerimden.
Akan ırmak durur avuçlarımın içinden.
Ayrılık kök salar bedenimin üzerinden.

Dargındır ay parlamaz geceme.

Fizanın nezdindeki anıların, yakınlaşsın gözlerinin ışığı ile,
Essin bir meltem gibi, açsın çiçeklerin bahçesinde,
Hayallerin ile yol alsın, engin denizlerin seyrinde,
İzini bıraksın, yarına yetişecek kuşakların benliğinde,
Meçhul zamanın bitmeyen ışıltısında akan şelalede,
Ellerinin dokunuşu, hayat versin, dertlerden solan güneşe,

Sökük lambaların titrek ışıklarında,
Sineme dayanmış kara semanın yağmuruyla,
Ellerimi sıvazlıyorum ay ışığının baharıyla,
Dertlerimi söküp atıyorum karanlık boşluğa…

Yalnızlık yol alıyor rıhtımın kıyısından,

Acını yüreğimde yaşıyorum.
Bir gül yaprağı gibi toprağa düşüyorum.
Kırgınım, hastayım, hasretinle yanıyorum.
Ben en çok senin varlığını özlüyorum.

Seni sonsuz mısralarıma yazıyorum.

SON BAHAR
Bitmeyen bir mazi yatar benliğimde.
Ayrılık kök salmış bedenimde
Esen hüzün rüzgârları. Viranemde,
Bir hançer gibi saplanır yüreğime.

Çiseliyor usulca yapraklar pencereme.
Birazı sarı, birazı kahverengi, kırmızı…
Renk cümbüşü var konuyor ağaçlara,
Oradan düşüyor bir kar tanesi gibi, toprağın üzerine.

Eziliyor yapraklar ayakların altında.

Sevdim seni.
Yüreğimi, ayaklarına sererek.
Adını, semada yıldızlara yazarak
Sevdim seni...

Denizleri coşturdum aşkından.

Yüreğimde yatar gözlerine susadığım bir melek.
Elimde, ona verdiğim çiçekleri, gözyaşımla suluyorum hala.
Unutamam! Nasıl unutabilirim ki meleğimi gözleri aynı ben iken.
Unutamam, çünkü! Beni büyütüp, bu yaşa bin bir zorlukla getirendi.
Anam, anam, anamdı benim…