Mehmed Sarı Şiirleri - Şair Mehmed Sarı

İnsanlara kapalıdır kapılar
sermayeye açık ardına kadar

Pislik içinde dönmekte global dünya
mantar gibi karanlıklar altında türedi kasalar
açlık silindir çekmekte ülkeler boyu yoksunların üzerine

-Güler Zereye 3. mektup



Sevgili kardeşim
senin bu denli görkemli

Kara puslu bir zamanda
Yola düştük ağlayarak
Yitirdik sabahı, akı
Odla yürek dağlayarak

Ensemizde süngü vardı

Savaş
gözyaşı
ve kan dalgalarında
boğuşa boğuşa
sürünüp duruyor bugün yaşam,
Sabah olmak bilmiyor bir türlü,

Bulut olsam sevgilimin göğünde
Korusam güneşten o gül tenini
Meltem olup essem yarin göğsüne
Okşayıp soğutsam her bir yerini

Yar bilmese hiç soğuğu sıcağı

YAĞMUR YAĞARKEN

“Burada yağmur yağıyor durmadan,
başka da bir durum yok,
....sana selamı var,
görüşüyoruz onunla bazan...

Yürek dediğin bu yara
Kanar dipten ağlayarak
Tutuşup dostluk oduyla
Yanar teni dağlayarak

Halk sevgisinin bedeli

İstanbulu geziyorum gözlerim faltaşı
İzmarit harmanları İstiklal caddesinde
Ara sokaklarda tepeleme çöpler,
Her adımda bir hendek
yoksul semtlerin ışıksız eşiklerinde
kedi köpek ölüleri

Yeterli değildir bu ömür bize
Bu hız ulaştırmaz bizi hedefimize
Omuzlarımıza çokça vebal yükledik
Çok sevda kaynıyor yüreklerimizde.

Seyirtmekteyiz durmadan

ÖPTÜM DOYA DOYA


Özlemin köz gibi düşmüştü bağrıma
Sarı sıcağın altında
göğünüp duruyordu