Bütün gözeneklerine saldırıyorlar yaşamımızın,
Ayaklarımıza bulaşıyorlar
tüm köşe- bucakta
lağım artıklarıyla,
Kanı kurumuyor hiç bir zaman ellerinin.
At fışkılarıyla yuvarlanıyorlar yol boylarında,
---Ferideye--
Yırt gözündeki perdeyi
Işığı kucakla getir,
Bekleme kimseden yardım
Karanlığı kov kapından
Tut ellerimi güneş gözlü kız,
Uçalım maviliklere
Kaplasın aşkımız okyanusları...
Savur saçlarını gökyüzüne
Sevda kasırgaları silip süpürsün
Sabahın o kör karanlıklarında
rüzgarda çırpınan kuru dalların
çırılçıplak soğukluklarında uykulu
günleri aylara, ayları yıllara sürükleyen
yaşam koşusunda insanlar vardır,
Ayakları zincirlidir otobüs duraklarına
KIZIM
Sen bir siyah kız çocuğu
bahtı kara Afrikada,
Ben ise bir beyaz adam
uzak kangurular diyarında.
Lori lori lorika mın,
Bana söylediği nenni değil anamın.
Bir ince sancıdır işler yüreğine çıkmamasıya
Dökülür gözlerinden acısı kıpkızıl kanayarak
Bir türküdür Kürtçe söylenir,
UYAN
Uyan!
Yenilensin belleğin!
Unutma Zonguldak’ı, Tarişi
ardında Kavel direnişi
YAR YOLUNDA
YÜREK KANATTIM
Boşuna dolaştım ben bu dünyada
Saraylar yükseltip hasırda yattım
Ölüm müdür
zulüm müdür
kara yasta boy atan,
Bekler eşiğimizde bir kara kuzgun,
Döner tepemizde, düşlerimizi gagalayan...
SİLAHLARIMIZ
Sözcüklerimiz silahlarımızdır
içi dolu bulunmalı her zaman!
Sözcüklerimiz ışıtmalı
İYİ OLUR HERKEZE UYGULANIRSA..........