Binlerce çocuk ölüyor her gün
Afrikada açlıktan,
Latin Amerikada
Polinezyada
ve güney Asyada...
Budandı
emek ağacının dalları,
Sızım sızım kanıyor yaralarımız,
Düşman pervasız
.....................küstah
...........................ve sırtlan suratlı
Batsa da gün
biten ömürler gibi
akıp giden suların ötesinde,
İçe oturan bozkır yalnızlıklarında
gerçekleşmemiş umutların sancısını duyarak
ve kahreden sessizlikler içinde.
Bilmem şimdi neredesin
Görüşmemiz dara kaldı
Buğulu nergis gözlerin
Gözlerime armağandı
Gelip geçti onca yıllar
Kırk yıl sonra buldum ilkgözağrımı
Hasreti durmadan yakar bağrımı
Yıllar iletmedi gönül çağrımı
Beyin uslan diyor yüreğim deli
Acıyla, kederle ömür sürünür
BİNLERCE HANÇER
ÜŞÜREREK YÜREĞİME
- M.Suphi, E. Nejat ve Deniz’e
Sizleri bırakmak zorunda kalırdım
yaşam yolunun
Çekmişlerdi
--ellerimi
--anızıin
çıplak gecelerin keskin ayazında
sımsıcak koynundan mor dağlarının...
DİREN
BOYUN EĞME!
Gün geçmez ele
her zaman böyle,
Demekki vakterişti
-Deniz'in doğumu üzerine
bir güzelleme
Devretti nöbeti güneşe yıldızlar,
Çekildi yitik dünyasına
DEMİRCİ KAWA DESTANI
Körüklendi öfke zulmün kanlı kırbacıyla
halkın ağıtları vurdu yüreğe
demir tava geldi
çocukların çığlıkları
İYİ OLUR HERKEZE UYGULANIRSA..........