Mehmed Sarı Şiirleri - Şair Mehmed Sarı

BOZKIRDA GÜL SUSUZLUĞU

Serimize sevda düşmüş bir kere
çöle dönmüş yangın yeri tenimiz,
Karanlığın bağrında kaynayan katran kuyuları
Kör yüreklerde inleyişleri geleceğin

Sabahlar vardır ki,
sevgilinin öpücüğü gibi
girip penceremden içeri
göz perdelerimi yalayarak
şehri kuşbakışı seyrettiğim otelimde
güneşin ışınları uyandırıyor beni...

Hep öyleydi
o yerlerde bir zamanlar
o görkemli günlerin yürekte yansıması,
Hep öyleydi
o kutsal arkadaşlıkların gönül yakan sevdası,
Ve o güzel gelecek üzerine kurduğumuz

Sen,
benden
günlerce yol uzakta
Sefil bir yaşamın girdabında
debelenip duran,
Ve geleceği

HAZAN FIRTINASI


Beynim devre dışı çoktan
akıl fikir kıpırdatmıyor gövdemi
işe güce varmıyor ellerim,

Ben yüreğimi
dağlara vururdum,
İnlerdi dağlar
bin yıllık yoldan!

Ben sinemi

Halımız hal
yolumuz yol değil,
Dağılmış göçümüz
dünyanın dört köşesine.
Ne öteki berikini dinler
ne beriki duyar diğerlerini

DURUM
DEĞERLENDİRMESİ

Güneşi tükenmiş bir gezegen gibi
savrulduk boşluğun derinliklerine
Bir yanımız sonsuzluklar boyu karanlık

Gece yarıyı çoktan geçti
Söndü tüm evlerde ışıklar
Çerçevede asılı resmin
Bakıyor gözlerimin içine
Kalk gidelim der gibi.

Nereye böyle
yüreğimizin sevgi bağı güzel kardeş
bu denli erken
batar gibi güneş
ve aniden, alelacele.