Mahmut Nazik Şiirleri - Şair Mahmut Nazik

HER ŞEYDEN BİR ŞEY
ÖĞRENDİM

Cahil çıplak şu dünyaya
Geldim de bir şey öğrendim
Düşüp de kara sevdaya

Dağlar dağlara dayanır
Düş görüp anam uyanır
Akşam haber almış idi
Sabah oğulsuz uyanır

İLLAKİ BARIŞ DEYİN KARDEŞLİK

GÜZÜN SÖĞÜT VERMEZ IŞKIN

Güzün söğüt vermez ışkın
Kor olmuş kar ister gönül
Hasret kuşu oldu aşkın
Divane, yar ister gönül

bu gece yar yoktu kucağımda
nadasa bırakılmış yarin bahçesi
döşeğim bıtrak tarlası
yorganım çöker üstüme
yastığım eti çekilmiş mumya
tavandan topraklar yağar üstüme

FEDA OLSUN SAM AMCAYA -

Feda Olsun Sam Amca'ya
Tomar tomar yeşil demet,
bir değil,
on değil,

O YAR
Şen sesini gümüşlemiş
Ay pınarın akımına
Gülüşünü kim işlemiş
Göğ üzümün salkımına

OYSA Kİ SEN ÇOK GÜZELSİN

Gideceksin
Hem de ardına bakmadan
Belli ki kararın kesin
Hani köprüleri yıkmadan

GÜZELLEŞİR ÖLÜM BİLE SEVİNCE

Öylesine masum öylesi sabi
Ne yüreğin yalnız ne yaprak gabi
Gelin olur yaşam sevda değince
Son cemreye durmuş bir toprak gibi

ONDÖRDÜN AYI ÇATLATIR GÜLÜŞÜ

Ne eşler gördüm ki varlık içinde
Bakışları gecenin kara yöşü
Nelerini gördüm darlık içinde
Ondördün ayı çatlatır gülüşü

ONLAR SENİN SEN GÜZELİN AVCISI

sabahı düşünmeden öyle bir hayat
Sen hayal et varsın seni kırsınlar
Şerri şirret akbabalara inat
Sen ceylan ol varsın seni vursunlar