Levent Dizdar Şiirleri - Şair Levent Dizdar

TANIŞMA
Ne zaman, nasıl geldik bilmiyorum
Annemin "Sus!"undan aşka.
Senden önce
Tek bir derdim bile yoktu
Baharın pusundan başka.

TARİFSİZ
Ben hiç ölmedim
Ölüm nedir bilmem.
Yaşarken ölmeyi bilirim ama
Onu da tarif edemem.

TARİH

Kaandılar
Yok sayanların inadına Kağan olmadılar,
Işıl ışıl harelerle kaplıydı hep kalpakları
Hekimler diyarına uğramadı

TAŞIMA

Beni unut,
Ben kışım.
Keder taşıyıp durma bana
Bende ondan çok var be arkadaşım.

TEK HAK

Bir kere sevince
Bir daha sevemiyorsun.
Tıpkı,
Bir kere ölünce

TEMAS

Ne güzeldi bekleyişin beni
Hiç gelmeme ihtimalime karşın
Gözlerini ufuklara dikişin
Ağlayışın gecenin karanlığında bana.

TERCİHLİ ÖLÜM

Üfleyip söndürdüğün ocakta
Külün olarak yaşamaktansa
Üzerine basıp geçtiğin toprakta
Ölün olmayı yeğledim

ÜÇ KADIN BİR ÖLÜM
Bana bir şey oldu
İçimde bir karanlık
Kendimi bulamıyorum.
Bir rüya görüyorum
Benim rüyam değil

UĞURLAMA

Olmayacak duanın aminidir
Daha söylerken dudağı yakar.
Bunu ben de biliyorum sevgili
En az senin kadar.

UNUTTUM
İşte sonunda bu da oldu bak,
Seni unuttum.

Mavi saatinin
Bileğine nasıl yakıştığını unuttum.