Labirent Şiiri - Hüseyin Erdinc

LABİRENT
Sevgi çok güçlü bir tılsımdı
Aramızda ,
İki ayrı insanı bir yürekte topluyor du,
Sen farklı ,ben başkaydım
İki ayrı dünyaydık biz
Göz göze gelmeseydik
Yüreklerimiz hissetmeseydi
İki yabancıydık biz ,

Bilinmez bir labirent dünya,
Bilincini yitiriyor her şey ,
Dönüp dolanıyorsun bu eksende ,
Farkına varamıyorsun
Eksik kalıyorsun
Her şeye ,
Yaşarken öğreniyorsun
Yalnız olmadığını ,

Dokunuyor bir yürek ,
Hiç beklenmedik bir anda
Sarıyor sarmalıyor ,
Sen artık
Biz oluyorsun ,
Şu an olduğumuz gibi ,
Farkına varıyor ellerimiz
Ruhumuz birleşiyor ,
Sevgi bütünleştiriyor bizi ..

Var bir anlamı bunun
Ruhumuzun derinliklerinde,
İnmeden bu dünyaya
Yaratılmış ruhun ikizi ,
Bu kadar benzer miydik
Yoksa bir birimize ..

Derin, derin nefes alıyorum
Soluğumda hissediyorum seni ,
Varlığınla bütünleşiyorum
Varlığına kurban olduğum,
Zaman işte
Kavuşturdu bizi ..

Yaşıyoruz eşsiz bir sevgi bu ,
Bedenimiz, ruhumuz uyum içinde
İnsan insanda dinleniyor ,
Biliyor musun sevgili !
Sen çıkardın
Bu labirentten bizi..
Hüseyin ERDİNÇ