Sıkışmış bir balık gibi
Şehrin akvaryumun içindeyim
Her yanım camaken
Koşuşturuyorum ordan oraya
Betondan ağaçlar arasında
Her yer alabildiğine gri
Üstüme üstüme geliyor her şey,
Kaldıramadığım anlar oluyor,
Omuzumda yük hissediyorum.
Kimin kucağına bırakacağım? Bilmiyorum.
Sığınacak liman aramıyor değilim hani!
Tamda buydu söylediğim
Aşk tek kişilik olmamalı
Karşılığı yoksa
Yormamalı insan insanı
Gidiyorum derken
Kalemim elimde daldım yine ,
ne yazacağımı bilmiyorum,
yazmak istediğim tek şey
sana olan özlemim
öylesine çok öylesine büyükki
Bir Yok Oluş
Uzanınca titriyor parmaklarım.
Bunu bir hastalık sanmıyorum artık,
çünkü dokunamadığım her şey
bir başka şekilde beni geri itiyor.
Bodrum’da Aşk Gibi
Seninle ilk yürüdüğümüz sahili hatırlıyor musun?
Çay bardağında buğunun ardına gizlenmiş sözlerimiz vardı.
Bodrum’un sabahı gibi tazeydi bakışların,
İlk yudum gibiydi, dudaklarımda bir yangın bırakan…
“Bu Sabah da Şiir Yazalım”
Hep ben mi şiir yazacağım,
Bu sabahta sen de yaz, olmaz mı?
Güneş yine aynı yerden doğdu,
Aynı sessizlikle uyandı sokaklar.
“Dilinden Dökülen Kelimeler”
Dilinden dökülen kelimeler,
Bir bıçak gibi geçti gecenin içinden.
Ne bir veda, ne bir açıklama…
Kendimden emin olduğum için söyledim ,
Bu özlem bu hasret tak ederse canına
Desenki çıktım geliyorum
Bir an bile düşünme
Kapım sonuna kadar açık sana
Kadın..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!