Hayallere sarılmaktan vazgeçtim
Sarıldım bahtımın taze ipine
Yaşamanın tuttum kanatlarından
Besin kaynağını ruhta hissettim
Baht ağacı yuva kurdu içine
İste vereyim, iste vereyim
Güzel gülüş mü, tatlı buse mi?
Yoksa bir tutam sıcak sevgi mi?
İstersen kanı damarlar ile
Yeter ki iste, bin can vereyim.
Yaşamanın kanatlarında
Dondurucu buz dahi olsa
Sevginin gücü....
O buz kütlesini
Azimli inançla eritecek güçtedir.
Gitmeliyim bu yerden sessizce, gitmeliyim…
Geçmeliyim usulca karanlık sokaklardan
Kimselere demeden
Olmalıyım deli bir kaçak
Henüz adını koyamadığım
Bu şehirden…
Pişkin imkânsızlık çekil önümden,
Dökme yollarıma taşı, kayayı.
Eza etsen bile caymam sözümden,
Ne yapım el kiri olan parayı!
Derenin bir ucu senin tarafın,
Karların yerine yağmurlar yağmıyor
Ayazları sağan kuru soğuk var
Uzaklardan fırtınalar konuşmayı öğretiyor
Senin yerine...
Dilsiz
Bir soğuk koridora ruhum düşüyor
Gel sevgilim kal yanımda
-Bitmesin sevdan
Sevmesen de sev desem de,
-Tut efkârımdan
Git diyemem gülemem ben
Sensiz ağlarken,
Dünyanın küf sırrını çöz çokbilmiş müneccim
Ruhsuz falda bir sıkıntı var mı söyle be cicim
Kırkını bir yanıma koy, kırkını yapsan sicim
Seksen yaşında mı bana gelecek bu ecelim
Paklayan teneşiri gör, ya senindir ya benim
Doğ güneş nem kokan son sabahıma
Şafakta ıslanmak istiyor gönlüm
Kuş sesleri derman kat soluğuma
Bulutu koparmak istiyor gönlüm
Bir önce ki günde sis kokladı ten
Dünyaya nam salan derdini getirdi bana,
Tatsız tuzsuz yaşam örgüsü niçin hep bende,
Baktım ki düz beli bükülüp eğilmiş yana,
Birden bire bayıldım düştüm yere önünde,
Harcamış gam yolunda en tatlı gençliğini,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!