Kılıbık Şiiri - Adem İrhan

Anam bana biraz kazak ol diyor
Hanıma güldüysem kılıbık mıyım?
Şu kadından biraz uzak ol diyor
Bir çiçek aldıysam kılıbık mıyım?

İşten çıkıp koşar adım geldiysem
Yemek hazırlayıp evi sildiysem
Çayının yanına börek dildiysem
Gönlünü çaldıysam kılıbık mıyım?

Sabah erken kalkar çayı koyarım
Yumurtayı sıcak sıcak soyarım
Turşu yapar patlıcan da oyarım
Aşçısı olduysam kılıbık mıyım?

Onun karnı doyar ben sonra yerim
Bir emri olursa tabiki derim
Makyaj parasını peşin ederim
Haddimi bildiysem kılıbık mıyım?

Masrafım da yoktur dışarı çıkmam
Şahsi hizmetinden usanmam bıkmam
Kafama boneden başka şey takmam
Kendimi bulduysam kılıbık mıyım?

Hamur yoğurmadan unu elerim
Her zaman düzenli durur kilerim
Meyvesini verir şifa dilerim
Duacı olduysam kılıbık mıyım?

Rutin işlerimdir ütü bulaşık
Yapmadan duramam bünyem alışık
Evi süpürürüm doğmadan ışık
Uykumu böldüysem kılıbık mıyım?

Maaşımı verip ardıma bakmam
Sigaramı asla yanında yakmam
Sokakta içerim sözünden çıkmam
Kapıda kaldıysam kılıbık mıyım?

Huzuruna vardım boyun eğerek
Bir isteğin var mı canım diyerek
Mavi çizgili pijama giyerek
Çekyatta daldıysam kılıbık mıyım?

Kılıbık diyorlar tam uymuyorum
Zaten diyeni de hiç duymuyorum
Sırtımda taşısam iş saymıyorum
Korkudan saldıysam kılıbık mıyım?