Adem İrhan Şiirleri - Şair Adem İrhan

Açma gönül pencereni, perdeleri çek
Gelmem artık gülücük saçma boşuna
Deva bulmaz gönül yaramdan el çek
Kabuk tutmuş yaraları açma boşuna

Söyle bu ayrılık bana reva mı?
Acılara saldın göz göre göre
Yıkıp harap ettin gönül yuvamı
Umudumu çaldın göz göre göre

Ben sevdana diz çöken köle iken

Şimdi gözlerine dolmazdı yaşlar
Bir kere haddini bilseydin gönül
Yârdan başkasına eğilmez başlar
Büküldü, haddini bilmedin gönül

Mevsimin bahardı, başladı kışlar

HATIRLA BENİ
Sonbaharda yapraklar
Dökünce hatırla beni
Gönül teline mızraplar
Vurunca hatırla beni

Karabulut, ne olur tut elimden
Özledim, o yârime götür beni
Bir küçücük yağmur damlası gibi
Saçlarının teline düşür beni

Siyah saçlarına sürsem yüzümü

Kırık gönül kapısı yeniden aralandı
Kanamaz sanıyorken bir daha yaralandı
Anılar hayal meyal gözümde sıralandı
Adın andıkça sinem deliniyormuş meğer
Yıllar geçse de kokun alınıyormuş meğer

Gidemem mi zannettin, sevdana tutsak mıyım?
Prangaları kırıp atarak gideceğim
Rüzgârınla savrulan bir sarı yaprak mıyım?
Boz bulanık sel gibi akarak gideceğim

İHTİMALDİR BEKLERİM
Sırf sana gelmek için gururumu yıkardım
Bizi bizden ayıran söyle hangi kansızdı
İç çekip gözyaşıyla yüreğimi yıkardım
Şimdi dört bir yanından damla damla kan sızdı
Lütfeder de adımı bir kez anarsın sandım

Sırf sana gemek için gururumu yıkardım
Bizi bizden ayıran söyle hangi kansızdı
İç çekip gözyaşımla yüreğimi yıkardım
Şimdi dört bir yanından damla damla kan sızdı

Lütfeder de adımı birkez anarsın sandım

İNKİSAR
Yar gider, hayali gelir kapıdan
Ne yapsan da aşkı seni terk etmez
Bir bakışı alır aklın başından
Divane olmuşsun o yâr fark etmez