Unutulmaz bakışlar bir renkten ibarettir.
Unutulmaz aşkların bakışları yeşildir…
Bildiklerimi ne kadar unutursam unutayım,
unutamadığım bir sen varsın gene de...
Bir orman gibi yeşil bakıyorsun Esra!
Yeşilin huzuru kadar güzelsin…
Güneşle aydınlanalım, hatırlatalım kendimizi dünyaya
Kimler nasıl zevzeklik etmişse umursamayalım
Düşünsel bir aşk yaşatma bana yeter, gel
rayihan kır papatyası olsun gülücüklerinde
Realitemize bakakalsın insanlar bihuş,
nazar etseler de umurumda değil...
Sen giderken Eskişehir’e kar yağıyordu
Üşüyordu yüreğim,
aşk çiçeğim,
uğur böceğim,
çığlıklar koymuştum benekli kanatlarına,
dönüp gelmeni,
Tutsaklığının en acı günü;
bu aşkın... kızıl alevler açmışsın,
aslı suçsuzluk olan yanılmaları vücut ederek.
Kan kaybı,
Karanlık, sessizlik ve yalnızlık,
Dudakların kıpırtısız, suskunsun...
Gözlerimde aç sinekler uçuşmaktaydı
Göz kırpışlarımın avcısıydım, acımasız
İhtiraslarımı koyuverdiğim kaçamakları seviyordum.
Mesele bundan ibaret…
geçmişimi susuyorum!
Gecenin ölgün sessizliği çökünce cana
/korku oluşur,/
bir ömür gibi kendini tüketirdi zaman.
Bir sabah uyandığında hala uyku akıyorsa gözlerinden
Hayalinle gece boyu sevişmelerimdendir…
Hiç sebebi yokken,
durduk yerde, ağlamak gelirse içinden
Benimle bir daha, bir araya gelemeyeceğindendir…
Hiç unutmamanı dilediğim şey,
aynanın kirindeki puslu görüntüleri gör,
hisset,
düşün,
anla,
yalanlar arasından henüz doğmamış gerçekleri
tartış vicdanında,
O hissetiğim, beslediğim duygular...
hepsi yalanmış,
bir yalanla yaşamışım bir yalanı yaşatmaya çabalamışım...
"bir gün" dedim hep, sevebilecek oda dedim.
karşımdaki kişide aradım o "büyük aşkı"
"BÜYÜK AŞK" her kızın bulmak istediği şey.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!