Ölsem ağlarsın bilirim
Neden çok üzersin beni
Azraile çok gördüğün
Bırak artık bu bedeni.
Ruhun bana takıntılı
Erdem önemsediğin şeyi
Sahiplenebilmektir.
Erdem seni düşünmeyeni de
Düşünebilmektir.
Erdem kırılsan da
Affedebilmektir.
Ne kadar görmek istesemde
Sakla kendini benden ey güzel.
Varlığın öyle sıradanki
Yokluğun dünyaya bedel...
İhtiyacım var sana
Dönülmez akşamlarda
Son şafağı bekleyen
Garip bir er gibiyim.
Sensiz geçen her anım
Doğduğum yere çok uzaklarda evim
Uzanıpta bir türlü tutamadığım anılar.
Sımsıkı bir teselli yakalarken ellerim
Aklımda hala önemsediğim buruk hatıralar.
Bir sabah namazı vakti çok uzakta
Senden çok hayalin yaşar özümde
Buruk anılarım aklıma gelir.
Sen yoksan kimse yoktur gözümde
Hayatla bağlarım kesilir bir bir.
Aşkımın çaresiz kaldığı yerde
Özlemle uzatmıştı kollarını incir ağacı.
Sevgiyle kucaklamak, öpmek istiyordu sevgilisini.
Ah ne olurdu sanki şöyle adam gibi yürüyebilseydi.
Neler vermezdi ki konuşabilmeye birkaç adım atabilmeye.
Neler vermezdi pek çok canlı gibi duygularını anlatabilmeye.
Ne olurdu bir kez dişisiyle el ele tutuşabilseydi.
Koca şehir sanki can çekişiyor
Ürküntü veriyor şimdi her anı.
Alıp götürüyor anılarıma
Sensiz yaşadığım kayıp zamanı.
Geç bulup çok erken yitirdiğim yar
-
Ahmet Emer
Tüm YorumlarSayın Kemal Bey, Ne mutlu bu şiiri yazdığınız kişiye.Ne mutlu böyle sevebilene.Yüreğine sağlık.Kutlarım.